Vrnjačka Banja, danas najposećenija u Srbiji, duguje svoj ugled višedecenijskom razvoju koji je počeo još u prvoj polovini 19. veka. Pravo zlatno doba doživela je između dva svetska rata, kada je postala simbol zdravog života, kulturnih događaja i mondenskog odmora.
Nakon oslobođenja Srbije od Osmanskog carstva, knez Miloš Obrenović 1835. godine naređuje ispitivanje lekovitih izvora u Vrnjačkoj dolini, a već krajem veka počinje uređenje i izgradnja prvih kapija i banjskih konaka. Tokom druge polovine 19. veka, general Jovan Belimarković podiže svoju raskošnu letnju rezidenciju, današnji Zamak kulture i time Vrnjačku Banju upisuje na mapu evropskih lečilišta.
Početkom 20. veka Banja dobija epitet „srpske Nice“, tada su ovde letovali oficiri, umetnici, trgovci i pripadnici srpske aristokratije. Ulicama su se šetale dame u svilenim haljinama, dok su parkovi odzvanjali muzikom vojnih orkestara i mirisom cvetnih aleja. Onda niču vile, svaka sa svojom pričom, arhitektonskim šarmom i duhom epohe.
Vila Sotirović, podignuta 1904. godine bila je prvi hotel u središtu banje, sa elegantnim salonom i francuskom kuhinjom. Vila Gorica, bila je prestižno sastajalište glumaca, pesnika i boema. Vila Orlovac krasila je brdo iznad izvora Snežnik, dok su Ljubica, Mirka, Jela i Zora bile mirne oaze banjskog odmora. U vili Snežnik često je boravila Desanka Maksimović, a vila Nina je čuvala duh predvojničkog Beograda u malom.
U međuratnom periodu, Vrnjačka Banja nije bila samo lečilište, već i pozornica društvenog života. Na promenadama su se viđali političari, glumci, pripadnici kraljevske porodice Karađorđević. Tu su nastajala prijateljstva, književne ideje i letnje romanse koje su ulazile u legendu.
Pogled redakcije portala Srpski Ugao
Nakon Drugog svetskog rata Banja je uspela da zadrži svoj evropski sjaj. Iako je promenila ritam, njene vile i parkovi ostali su simbol lepote, kulture i odmora. Danas, kada je poseti više od milion turista godišnje, Vrnjačka Banja ne živi samo od svojih izvora, već i od sećanja, imena i duge tradicije banjskog turizma u Evropi.
Piše: Nina Stojanović
